ساسکاتراز
از تلاقی چندین نژاد از جمله کردوان، کارنیکا، روسی و قفقازی در پروژه ی ساسکاتراز شکل گرفته.
که البته از خطوط مختلف با اهداف مختلف هستند.
هدف اصلی پروژه ساسکاتراز تولید زنبوری با درصد زنده مانی بالا و مقاومت در برابر کنه و همچنین تولید عسل فراوان است.
خط خونی ساسکاتراز موجود در ایستگاه هزارکندو از لاین S14 که جزء پرمحصولترین و کارآمدترین خط در ایران است.
پروژه ی ساسکاتراز در ایالت ساسکاچوان در حال اجراست که خوشبختانه در ایران هم همکاری هایی با این پروژه صورت گرفته شده.
جمعیت سازی مناسب و همچنین تولید عسل بالا و کمتر استفاده کردن از داروی کنه به دلیل مقاوم بودن به واروا از خصوصیات شاخص ساسکاتراز است.
رنگ ملکه ها متفاوت هستند اما کارکرد همگی تقریبا شباهت زیادی به هم دارند.